Ishte demografia ajo që më çoi drejt hulumtimit të spastrimit etnik të myslimanëve osmanë. Kur fillova studimet rreth demografisë osmane, zbulova, për habinë time, se askush nuk e dinte me të vërtetë se sa myslimanë kishte patur në kohërat osmane. Teksa përllogarisja shifrën e saktë të popullsisë së myslimanëve të Anadollit, zbulova një tjetër fakt që nuk ishte përfshirë kurrë në librat europianë dhe amerikanë të historisë: pothuajse tre milionë myslimanë anadollas kishin vdekur në luftërat gjatë periudhës nga viti 1912 deri në vitin 1922. Vendosa që të hulumtoj e të gjej se çfarë kishte ndodhur në të vërtetë. Çfarë e kishte shkaktuar vdekjen e kaq shumë myslimanëve? Shumë shpejt zbulova se nuk kishin qenë vetëm myslimanët e Anadollit ata që kishin pësuar një vdekshmëri të lartë. Njëlloj si ata të Anadollit, edhe myslimanët e Europës Juglindore ishin masakruar. Ky hulumtim pati si rezultat librin Vdekje dhe dëbim.