I vëzhgoi ata që ecën nën dritën e zbehtë të ndriqimit të qytetit. Miku i tij i vetëm ishte zhdukur për një çast. Priti që njëri prej atyre që ikën të ndalet, të shikojë në dritare dhe t’ia bëjë me dorë. Kafeja ia kishte turbulluar lukthin. Kollitej sepse gjatë tërë ditës kishte qëndruar i lagur. E fshiu xhamin që ishte avullosur nga frymëmarrja e tij.