Bota shkencore shqiptare shënon sot 95-vjetorin e lindjes së akademikut Idriz Ajeti. Për herë të parë, një dijetar shqiptar i afrohet aq shumë shekullit të jetës! Lumturisht, në këtë jubile të lavdishëm, ai zbret dhe ngjit përditë shkallët deri në katin e pestë te banesës se tij pa ashensor, gëzon shëndet të mirë, kthjelltësi mendimi, giallëri krijuese dhe një veshtrim optimist për të ardhmen.

Në fushën e studimeve të shqipës prof. Besim Bokshi (1930-2014) është një linguist krejt i veçantë, si për formimin e tij e si për shprehjen e vet autentike, si pedagog lucid, si njëri i përkorë e si shkencetar që i argumentonte gjërat thellësisht. Fusha e tij më e parapëlqyer ishte ajo e historisë së gjuhës shqipe, e atje në morfologjinë historike.

Në këtë 20-vjeçarin e fundit në Shqipëri dhe në Kosovë nga disa qarqe janë shfaqur partikularizma për kontestimin e shqipës standarde.

Në këtë përvjetor të pakëndshem për Profesorin (ai u nda nga jeta më 23 mars 1992), kjo që shkruhet për të, është, thjesht homazh. Kjo nuk është analizë, madje, as e përgjithshme e punës dhe e veprës së tij. Për punën dhe veprën e tij mund të shkruhet e të flitet shumë. Shumë mund të fliste një konferencë e posaçme shkencore, edhe në këtë pervjetor, por edhe në 90-vjetorin e lindjes (7 nëntor, 2012). E, edhe më shumë mund të fliste botimi i veprës së tij disavëllimëshe ( mbi 2500 faqe ) .