Bujari vraponte i frikësuar. Luani e ndiqte nga pas. Bujari kthente kokën pas dhe shikonte luanin duke e ndjekur. Pa qiellin. Ishte duke ardhur mbrëmja.
Ai vazhdonte të bërtiste: – Mami ku je? Babi ku je?
Pastaj filloi të lutej: – O zot! Më ndihmo!