Secila kohë ka karakteristikat e saj, ndërsa e veçori e kohës sot është nevoja e natyrshme e njeriut për fenë, e cila nga devijimi zëvendësohet me bestytni. Për këtë arsye jemi pa ambicie – dhe theksojmë bestytninë – që futet në jetë – shkatërron psikën e njeriut – duke futurë frikë – dhembje dhe pasiguri. Njeriu modern në kohët e sotme gjithnjë e më shumë bie në kriza jetësore. Gjithçka i është bërë krizë: koha, hapësira e jetës, shpirti, intelig jenca, komunikimi… Njeriu “vërtetë” jeton vetëm atje ku dominon anan teknike, ana e tij shpirtërore është harruar, nuk ekziston, për ç’arsye edhe përjeton thyerje të mëdha jetësore të shpirtit.