Ky libër flet për një realitet kohor e letrar, që ndryshe i përket gjinisë së prozës, ku brenda veprës së autorit ka kujtime të pastërta e të rralla të një kohe të përjetuar. Autori nuk i është përmbajtur teorisë së gjinisë letrare. Pra, ai ka dashur t’i përjetësojë të afërmt e tij, duke shkruar për gjyshin dhe për të afërmit tjerë. Ma vonë, këtë brumë e ka kthyer në roman historik, pra në kujtime të drejtpërdrejta që afrohen me ngjarjet e ndonjë kronike letrare. Vlerat tjera estetike duken përmes gjuhës dhe të folmes së asaj kohe. Këtu ka ngjarje të interesante dhe të drejtpërdrejta. Mandej vërehet qartë liria e mendimit dhe e shprehjes. Këtu mbisundon bota e një kohe, e cila është e veçantë me të gjitha kahjet e jetës. Por, aty ka edhe botë njohëse me diskursin fetar”.