“Shënime të pamjaftueshme”,ky vëllim poetik i radhës,reflekton vazhdimësi dhe pjekuri estetike,poetike e filozofike të poetit.
Emërtimi i përmbledhjes shenjon një modesti madhështore,për faktin se vetë poeti keto “shënime” i kundron si të pamjaftueshme
për ta përfaqur ndjenjën dhe mendimin origjinal.Kjo, mbase, për arsye se kur përjetimi a mendimi derdhet në shënim a shkrim,
apriori përjetohet njëfarë kufizimi semantik nga vetë detyrimi për t’iu nënshtruar domethënieve konvencionale të gjuhës dhe kulturës.