Libri i namazit dhe gjykimi islam për atë që nuk falet
CHF16.00
Nisma për të shkruar këtë vepër, zu fill kur Ibn Kajimit iu drejtua një pyetje (e cila është ndarë ne dhjetë pyetje shtesë). Meseleja që merr vëmendjen kryesore ne libër, të cilën autori e zbërthen imtësisht deri duke e vendosur edhe si titull të librit, është pyetja që përvijohet paevitueshëm: a është jobesimtar (kafir) ai që nuk falet? Edhe pse autori nuk jep një gjykim të prerë rreth çështjes ne fjalë, nga parashtrimi dhe trajtimi i argumenteve, vihet re se autori sikur anon më shumë nga argumentet e atyre që gjykojnë se ai që nuk falet është jobesimtar. Ajo që kuptohet me siguri të plotë prej autorit, është fakti se mosfolja e namazit përbën një mëkat më të rëndë se vrasja dhe marrëdhëniet intime joshtëmartesore dhe mëkatet e tjera të mëdha përveç shirkut.
Titulli: Libri i namazit dhe gjykimi islam për atë që nuk falet
Autor: Ibn Kajim El Xheuzije
Përktheu nga arabishtja: Blerim Krasniqi
Recenzent: Lulzim Përçuku
Redaktor gjuhësor: Edison Çeraj
Ballina: Edison Çeraj
Botues: Essebil
Faqe: 223
Nisma për të shkruar këtë vepër, zu fill kur Ibn Kajimit iu drejtua një pyetje (e cila është ndarë ne dhjetë pyetje shtesë). Meseleja që merr vëmendjen kryesore ne libër, të cilën autori e zbërthen imtësisht deri duke e vendosur edhe si titull të librit, është pyetja që përvijohet paevitueshëm: a është jobesimtar (kafir) ai që nuk falet? Edhe pse autori nuk jep një gjykim të prerë rreth çështjes ne fjalë, nga parashtrimi dhe trajtimi i argumenteve, vihet re se autori sikur anon më shumë nga argumentet e atyre që gjykojnë se ai që nuk falet është jobesimtar. Ajo që kuptohet me siguri të plotë prej autorit, është fakti se mosfolja e namazit përbën një mëkat më të rëndë se vrasja dhe marrëdhëniet intime joshtëmartesore dhe mëkatet e tjera të mëdha përveç shirkut.
Në këtë libër, përveç çështjeve të tjera që trajton gjerësisht, autori i kushton një vëmendje të veçantë edhe disa parimeve të Ehli-Sunetit, që kanë të bëjnë me imanin: Këto parime janë dhe objekt diskutimi i kohëve të fundit dhe, si pasojë e mosnjohjes së tyre, shumë njerëz kanë dalë nga udha e besimtarëve të parë. Dhe, meqë autori i trajton një nga një këto parime, duke hedhur dritë të mjaftueshme, pa lënë edhe aq hapësira për mëdyshje, lexuesi këshillohet të shfaqë kujdes përmësimin e tyre.
Edhe çështjet e tjera që vijojnë, nuk janë të një rëndësie më të vogël, sepse për njërën syresh autori thotë: “Kjo është prej çështjeve më madhore dhe më të rëndësishme. Nevoja e njerëzve për ta njohur këtë është më e madhe se nevoja për ushqimin dhe pijen”.
