Rizgjimi Islam ndërmjet mospajtimit të lejuar dhe përqarjes së urrejtur
CHF8.90
Një libër mjaft kompleks mbi rizgjimin islam ku analizohet në mënyrë mjaft të shkëlqyer rizgjimi islam ndërmjet mospajtimit të lejuar dhe përqarjes së urrejtur.
Titulli: Rizgjimi Islam ndërmjet mospajtimit të lejuar dhe përqarjes së urrejtur
Autor: Dr. Jusuf Kardavi
Përkthyes nga arabishtja: Muhamed Mustafa
Biblioteka: Mendimi islam
Redaktor professional: Husamedin Abazi
Redaktor gjuhësorë – korrektorë: Fatmire Ajdini-Hoxha
Përgatitja kompjuterike dhe shtypi: Focus-Shkup
Botues: Logos – A
Një libër mjaft kompleks mbi rizgjimin islam ku analizohet në mënyrë mjaft të shkëlqyer rizgjimi islam ndërmjet mospajtimit të lejuar dhe përqarjes së urrejtur.
Nuk më brengos ballafaqimi i zgjimit bashkëkohor islam me armiqtë e jashtëm të cilët e shfrytëzojnë çdo rast për veprimtaritë e tyre të fshehta, ngase kjo çështje është e logjikshme dhe rezultat i ndeshjes ndërmjet të vërtetës dhe të pavërtetës apo ndërmjet të mirës e të keqes. Këtë ligj e ka krijuar Zoti në gjithësinë ku jetojmë: “Ne, secilit pejgamber ia bëmë ndonjë armik prej jobesimtarëve..!” (Furkan, 31).
Në kuadër të armiqësisë kundër ummetit e besimtarëve, Zoti i Madhëruar thotë: “Ata do t’ju luftojnë juve vazhdimisht për t’ju zbrapsur, nëse munden, nga feja juaj”. (Bekare, 217).
Përkundrazi, unë brengosem nga sulmet e brendshme kundër zgjimit, nga armiqësia ndaj njëri tjetrit dhe nga mjerimi i brendshëm. Nuk brengosem në qoftë se këtë zgjim e kaplojnë shkolla, shoqëri e grupacione që kanë metodo logji të posaçme për t’i shërbyer Islamit dhe për ta përforcuar atë në tokë konform qëllimeve të tyre të caktuara, mënyrave e periudhave të definuara dhe qëllimit të pastër të ithtarëve nga aspekti i fuqisë, besnikërisë, drejtësisë dhe pastërtisë. Nuk jam aq naiv që të thërras në një shoqëri ose në një lëvizje që i tubon të gjithë aktivistët musli manë nën një ombrellë, nën një udhëheqje, ngase një kërkesë e tillë vështirë realizohet. Në shumë studime të mia kam theksuar se nuk jam kundër llojllojshmërisë së metodologjisë që ka për qëllim t’i ndihmojë Islamit, por me kusht që mendimet e ndryshme të jenë cilësore dhe pro fesionale e jo konfrontuese dhe kundërshtuese. Në mesin e shoqërive të tilla duhet të mbi zotërojnë bashkëpunimi e harmonia derisa ta komplementojnë njëra-tjetrën, t’i ndihmojnë njëra tjetrës dhe të mbështeten në çështje të përbashkëta në një rresht sikur të ishin një trup. Ajo që me të vërtetë më brengos është ekzistimi i atyre që nuk janë seriozë në këto çështje, që shkaktojnë përçarje në çdo rast, që ndezin flakën e mospajtimeve, që nxisin armiqësi e urrejtje e që mbështeten gjithmonë në çështjet që përçajnë e jo në ato që bashkojnë. Njerëzit e tillë gjithmonë janë të kënaqur me mendimet e tyre, përçajnë shoqërinë dhe i akuzojnë të tjerët. Në të vërtetë, ekzistimi i mendimeve të ndryshme nuk është kurrfarë rreziku, posaçërisht në çështjet e dorës së dytë (furu’e) dhe në disa çështje parësore (burimore) jothelbësore (usul gajru esasijje) por rreziku kanoset nga përqarja dhe armiqësia për të cilat na kanë tërhequr vërejtjen All-llahu dhe i dërguari i tij.