Ky vëllim paraqet një pikëpamje kritike dhe polemike ndaj dy ikonave të mendimit shqiptar, Ismail Kadare dhe Rexhep Qosja, duke sfiduar mënyrën sesi letërsia e tyre është politikisht instrumentalizuar. Autori analizon se si disa prej figurave kryesore letrare janë ngjitur në pozitat kulturore dhe politike jo vetëm përmes artit të tyre, por edhe përmes qasjeve ideologjike që formësojnë opinionin publik.