Domosdoshmëria na shtyp nga jashtë, kurse liria shpërthen nga brenda. Ai i cili gjendet në mes kësaj shtypje dhe këtij shpërthimi jemi ne, është Uni ynë. Këto shtypje dhe shpërthime janë të panderprera, që fillojnë nga lindja dhe mbarojnë me vdekjen, e kjo dramë e përditshme brenda hapësirës dhe kohës është jeta që fillon si një dhuratë dhe mbaron si një borxh.