Për shume kohë një pjesë e etabluar e historiografisë së shekullit XIX dhe me tutje, sidomos ajo e fqinjësisë, i ka parë shqiptarët si një popull “të vjetër – të ri” , i cili, ndonëse me rrënje shumë të moçme në Gadishullin që dikur quhej Ilirik, disi vone dhe jo plotësisht kishte ardhur në histori në shek. XI me etnonim, së paku në ato që dihen e njihen si burime të shkruara historike.