Pejgamberin sal – lAll – llahu alejhi ue sel – le mosbesimtarët dhe mushrikët e Kurejshëve e kanë quaj El – Emin ( Besniku ) , e tek ai i kanë lënë pasuritë dhe senc më të vlefshme të tyre për të cilat frikoheshin , sepse kis besim tek ai më shumë se sa tek fëmijët dhe familjet e ty e nuk kishte asnjë , që të ishte me sjellje më të mira se ai dhe më i ashpër e më i largët se sa ai ndaj idhujve . Ep këtë afrimi shpirtëror dhe koha e shoqërimit dhe mallëngj ndërmjet Pejgamberit sal – lAll – llahu alejhi ue sel – lem , dhe E Bekrit radijAll – llahu anhu , është përforcuar nga njëri she tek tjetri dhe ka shkaktuar kënaqësinë dhe gëzimin më madh me takimin e tyre dhe dhuntinë shpirtërore me afrim e tyre . O biri im , kështu me të vërtetë cilësitë e hajr afrojnë të mirët kah e mira , ashtu siç pasimi i së keqe bashkon të këqijtë dhe gabimtarët . Djali : O babai im , dua që të më tregosh për punën e pa që ka bërë Ebu Bekër Siddiku radij All – llahu anhu , atë ditë u ka prirë çështjeve ( punëve ) të muslimanëve . Babai : Me tërë kënaqësinë time . Pejgamberi sal – lAll – lle alejhi ue sel – lem , e kishte emëruar Usame ibën Zejdin radij llahu anhu , që të shkonte te fisi Kuda dhe Gare . E ndërsa Usam ishte duke përgatitur ushtrinë e tij Pejgamberi sal – lAll – llc alejhi ue sel – lem , vdiq .